De kans is groot dat ook jij de afgelopen maanden een bos of park in de buurt opzocht. Tijdens die wandeling kwam je, al dan niet onbewust, allerlei lekkers uit de natuur tegen. Hoe je wilde eetbare planten herkent en hoe je ermee aan de slag gaat in de keuken, vertelt wildplukker Ben Brumagne.

(Yuri Andries Photography

Mensen keren terug naar de natuur en gaan lokaal eten. Wilde eetbare planten zijn de volgende stap in dat verhaal”, zegt Ben. Sinds 2014 brengt hij met Forest To Plate mensen dichter bij de natuur. Via wandelingen, workshops en weekends introduceert hij geïnteresseerden in de wondere wereld van wilde eetbare planten. “Het voordeel van een jager-verzamelaarsdieet is dat je meer gevarieerde voedingstoffen binnenkrijgt. Seizoensgebonden eten zorgt er bovendien voor dat je lichaam de stoffen binnenkrijgt die het op dat moment nodig heeft.” Ook je geest zal je dankbaar zijn, want wildplukken ontspant. “Het concept bosbaden moet ik niet meer uitleggen. Wildplukken dwingt je al je zintuigen scherp te zetten en geeft een boswandeling een extra dimensie. Ook het besef dat ik kan overleven op wat ik in de natuur vind, brengt mij rust.”

Ben neemt je via de Facebookpagina van Forest To Plate virtueel mee op pad. Hij vertelt je welke planten er deze periode te vinden zijn, hoe je ze herkent en hoe je ermee aan de slag gaat. Wij zetten drie wilde eetbare planten op een rij:

Brandnetel
Misschien wel de meest gebruikte en gekende wilde eetbare plant doorheen de geschiedenis. In tijden van hongersnood grepen mensen terug naar brandnetels als bron van voeding. Brandnetel is lekker in stoofschotels, soep, kruideninfusies, paling in ’t groen of als gezonde chips in de oven. Pluk de frisgroene toppen van de plant, die zijn het lekkerst. In de herfst kan je de zaden oogsten om te drogen of roosteren. De nootachtige smaak is een meerwaarde in o.a. kruidenkaas.
Zevenblad
De plant, familie van de schermbloemigen, telt zeven (en soms negen) getande blaadjes. Zevenblad werd door de Romeinen in kloostertuinen aangeplant en gebruikt als geneeskrachtig kruid. De plant woekert enorm en is daardoor een van de meest bestreden planten in Vlaanderens tuin. Je kan de blaadjes aanstoven als spinazie. Ook de steeltjes kan je apart gebruiken. De typische wortelsmaak wordt veroorzaakt door betacaroteen.
Melde
Een van de weinige bladgewassen die tijdens een warme zomer overleeft. De plant is familie van quinoa en verdient als broertje van het welgekende super food wat meer aandacht. De bladeren kan je stoven zoals spinazie, de zaden kan je gebruiken om meel van te maken. De licht zurige smaak komt waarschijnlijk door de vitamine C en het oxaalzuur in het blad.

Bens Gouden Wildplukregels:

1. Wildplukken is niet overal toegestaan. Wil je het jezelf gemakkelijk maken, begin dan in eigen tuin. Laat je gazon verwilderen en voor je het weet pluk je een bord vol groen bij elkaar.

2. Pluk enkel planten die je kent en waar je 100 % zeker van bent dat ze eetbaar zijn. Steek je toch iets in je mond waarvan je niet zeker bent, dan is de smaak bitter (rechts achteraan op je tong) een goede indicator. Vaak zijn giftige planten bitter.

3. Gebruik je gezond verstand. Pluk enkel wat je nodig hebt en pluk niet alles op één plek of aan één plant. Laat genoeg over voor de natuur zodat je het ecosysteem niet verstoort.

4. Was alle planten grondig om eventuele parasieten (van o.a. de vos) te verwijderen. Was eventueel in zout of azijn. Boven 60 graden gaan ook eventuele eitjes dood.

www.foresttoplate.com

 

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR